17 Aralık 2010 Cuma

onun malı, bunun malı, herkes onu kullanmalı

Yerli malı haftasında çocukları yerli malına özendireceklerine, tutumlu olmayı öğreteceklerine abuk subuk yedirip "nasıl obez olunur"a giriş yaptırıyorlar insanlar acaba farkındalar mı?

1 hafta evvelinden evlere pusulalar geldi.

---Sayın veli, yerli malı haftasını kutlıcaz börek, çörek, kek, pasta, kuruyemiş, meyve, ot, sap, saman, gırtaktan geçen ne varsa gönderin hızlandırılmış şekilde zayıflığından şikayetçi olduğunuz çocuğunuzu 1 haftada şişirelim---

şeklinde anladığım cinsten..

Anlam veremediğim bu hafta ve içindeki gizli ayine hizmet edercesine korkunç bir pasta yapıp gönderdim kreşe. hiç yapmam; yaş pasta keki yaptım, ikiye böldüm falan.. içine pasta kreması da yaptım, muzdu, damla çikolataydı derken üzerini de kapattığım pastanın sıvama kremasının üzerine cola jelibonlar dizerek kötü amaçlarına alet olmayacığımın imzasını atım kendimce.

Tadından şüphem yoktu ama görüntü felaketti açıkçası. pasta masta işini beceremiyorum sanırım.

Nasıl bi algı, nasıl bi öğreti??? Neden yerli malı haftasında "yerli malı yurdun malı herkes onu kullanmalı" deyip çocukları yemeğe zorluyorlar? Benim öğrenciliğimde de bu böyleydi gerçi, yeni birşey değil, düzen böyle kurulmuş. Ama işte, neden?? Bu hafta başka türlü etkinliklerle geçirilemezmi? Hatırlıyorum biz de küçükken yerli malı haftası olur, herkesin annesi beslenme çantamızın haricinde tepsi tepsi yiyecekler getirirdi, sınıfta 2-3 sırayı yan yana koyarak bir açık büfe masası tertip eder üzerine dizerlerdi. Sonra da sıçana kadar yerdik. Yan sınıflardan gelirler yerler, biz başka sınıflara gider yeriz.. Paso yerdik yani.


Şimdi niye takıldım buna? Çünkü etrafımda görüyorum ki herkes yerli malı haftasını coşkuyla sersem sepelek tıkınarak tıkıştırarak geçirdi okullarda vs. Konuyla ilgili fotoğraf paylaşımlarından görüyorum.. "yerli malı haftasını kutladık" diyolar herkesin önünde tabak, elinde peçeteye sarılmış kek, kafasında benim kafamadakine benzer karton şapkalar..
Yani tuhaf değil mi?

Ayrıca çikita muzlar, yabancı menşeili malzemelerle hazırlanmış yiyecekleri konu etmiyorum. Tahmin edilebileceği gibi hayatımızın büyük bir bölümünde yerli malı kullanmıyoruz, elin malını kullanıyoruz.


Olayı üzerinde kartondan kırpılmış meyveler ve yenmiş fıstıkların kabuklaırnın yapıştırıldığı bir taç ile onurlandırlar sağolsunlar, bende aldım kafama taktım..

2 yorum:

  1. uzun zamandir okuyorum yazdiklarinizi.herseyde;her olayda itiraz edicek;elestiricek buluyorsunuz.ne ilginc!ulkemi ve olaylarini elestirmek olsunda ne olursa olsun der gibi..
    Christmas zamani;yada thanksgiving zamani yenilen icilenlerleri ayakta alkislayanlara iletilsin bence yazin:)
    selma

    YanıtlaSil
  2. Biz ülkece herşeyi kutlamaya açığız çünkü. Onca sorunumuz, geri kalmışlığımız, gelişmemize sekte vuran şeylerle ilgilenmez kutlanacak ne var ona bakarız. İlginç değil aslında, hayatın sadece eğlencelik bir yaşam süreci olmadığını düşünüyorum, canımı sıkanı da eleştiriyorum. Ne mutlu bana.

    YanıtlaSil