10 Kasım 2010 Çarşamba

baybi

- Aneeee?! kıjlar baybilerle oynay dimi, eykekley oynamaz?
- Aşkım bütün kızlar barbilerle oynamaz, çünkü sevmeyebilirler. Ayrıca isterlerse erkekler de oynayabilirler -belki-
- Sen baybileri seveysin dimi anneee (ve çok pis güldü, sarı yuvarlak smiley oldu resmen)
- Yok annem sevmem, nefret ederim hatta (fenayım bende)
- Ama kıjlar seveyler baybileri sende sev
- Yok bitanem bütün kızlar sevmez dedim ya, bende sevmiyorum mesela...


Dumur oldu çocuğum akşam akşam. Ama sevmiyorum, nefret ediyorum napıyım. Kızlarına böle kokoş bebek alanları da anlamıyorum. Sonra bütün yaşam gayeleri topuklu ayakakkabı üzerinde yürüyebilmek, kusursuz makyaj yapabilmek ve dipleri fazla uzamadan saçlarını sarıya boyatmak olacak o kızların.

Benim yoktu. Aslında vardı, ama küçükken meşhur bir 'oyuna giriş' ritüelim vardı ki; bebeklere yaşam alanı, oda, yatacak yer, mutfak, kapı gibi detaylarla uğraşırken 1 saat falan geçerdi ve bu işleri yaparken gerçekten sıkılır yorulurdum. Ama benim bebek Ken'im yoktu. Hani belki Ken olsa, samanlık seyran olurdu onlara, benimde böyle detaylarla uğraşmama gerek kalmazdı. 

Bir süre sonra annem, bende uygun potansiyeli göremediği için de herhalde, o bebeklerin hepsini kendi odasında şifonyerin üstüne oturtmuştu. Orda salak salak oturuyorlardı... Zaten hepsini babam almıştı, babamda benim dizinin dibinde oturmamı tercih ederdi büyük ihtimalle...

Olmayınca olmuyor.

İşte bu yüzden hala makyaj yapmayı beceremiyor, sarı saçımın dibi gelince baş edemeyeceğimi anlayıp yine gerisin geriye kahveye boyatıyorum....



1 yorum:

  1. çok doğru demişsin, ynlış rol model oluyorlar kızlara.. ama ben bu yaşımda bile bakakalıyorum elbiselerine, aksesuarlarına..

    YanıtlaSil