28 Şubat 2007 Çarşamba

Kıllı Kızım...

Arkadaşlar duygularınızı sömürdüğüm için üzgünüm, ancak o gün ağlama seansım esnasında biryerlere iz bırakmalıydım. Sanki sonrasında Shaloyla yüzleşeceğim de, gidişine gerçekten üzüldüğümü kanıtlayabileyim diye...

Bilmiyorum. Tek bildiğim çok üzgün olduğum, ve boşlukta olduğumuz. Evde karı koca birbirimize "kıllıııı" veya "pisiiiiii" diye seslenir olduk bir kaç gündür, bir kıllıya çemkirmek dilimize pelesenk olmuş!

Merak edenlere, veya benim izzah edemeğim önceki bloguma istinaden...

Shalo evden kaçmadı, yani kaçtı 1-2 ama rahatlayınca evde pısıp karın büyüttü. İki hamiş rekabet halindeydik son 1 aydır karın büyütme konusunda!

Kıllı kızım Şelale 25 Şubat Pazar günü, karnında 6 haftalık 4 bebişiyle yeni bir yuvaya gitti.

Onun da en az benim kadar ilgiye muhtaç oluşu, ancak benim kendime zor bakmamdan..

Hamileliğin getirdiği lüzumsuz titizlik hastalığından...

Burnuna tüy kaçsa bunu asla anlatamayacak olan minik Mercanımın gelişinden

ve türevi sebeplerinden ötürü.

Haberini alıyorum, geceleri taşıma sepetine girip "mır mır mır" söyleniyormuş...

Bu arada hiç aklıma gelmedi Şaloya yuva aradığımızı yazmak. Belki buradan bir zavallı kurban bulurduk kendimize.

En azından resimlerini görürdüm :(

Sevdiklerinizin kıymetini bilin,
Onları bol bol dinleyip,
Gözlerinin içine bol bol bakın

Ve daha geç gerek duyun, durup düşünmeye :)

Herkese sevgiler

3 yorum:

  1. Simdi anlasildi! :) Ama ayriliginizin cok da iyi nedenleri varmis. Belki ileride tekrar kavusursunuz. Mercan soyle azicik buyusun de...

    YanıtlaSil
  2. Umarim ilkgozagriniz sizin evde sevildigi kadar sevilecegi bir yuva bulur. Rahatt ve kolay bir hamilelik diliyorum.

    YanıtlaSil
  3. :(( Üzüldüm. Umarım güzel bir yuva bulunur.

    YanıtlaSil