3 Nisan 2007 Salı

Dönek evlat


Üstümde bir ağırlık var

Önümde topaç gibi dönen veya sağımdan solumdan sarkanların hissettirdiklerinin dışında bir ağırlık bu.

Senelerce annemin "bahar yorgunluğu" diye satmaya çalıştığı benimde "üf ne alakası var yaaa" dediğim şeyi, kısa bir süre sonra anne olacak olmam nedeniyle kabulleniyorum sanırım.

Alışveriş anlayışım aylar önce değişti. Ki değiştiği yönde de alabilcek birşeyim kalmadı.



Evet en iyisi dışarı çıkıp kendimi daha fazla yormayayım.

Yemek? Hayır!
TV? Hayır!
Oyun? Hayır!
Kitap? Hayır!

Dayak..?

Zaten hepsinden geçtiğim noktada en çekici gelen şey yatıp uyumak oluyor.

Uyuşmaların yatış yönünü değiştirmen konusunda yaptığı uyarılar, dönmeye çalışırken ters dönmüş kaplumbağa gibi debelenmeler, 80'lik bir nine gibi söylenmeler, sonunda dönüş.. ama açılan bir uyku.

Artık uyumak zor. Yakında imkansız olacak. Büyük günden sonra ise haram gibi birşey.. O zaman bu uyuşmalar beni uykusuz gecelere hazırlayan şeyler olmalı.

Yani onları sevmeli miyim?

Henüz karnım büyümemişken ağrıyan belimin beni ne kadar mutlu ettiğini anımsadım birden.. Ara sıra aklımdan çıkıveren veya somut şöylerin kıtlığından hamileliğin sadece rüyalarımda olduğunu düşündüğüm günler.

"Belim ağrıyor!!! Yaşasın!" Bu bir belirtiydi, evet. Kesinlikle rüya değil...

Fakat bu uyuşmalar sevinçten öte tatlı bir hüzüne bırakıyor yerini.. Sona geliyorum. Vücudun feryatları bundan.

Mercan şu an ters duruyor. "Ne bu böyle ters ters yarasa mıyız biz" dedi ve bağdaş kurup oturmaya karar verdi oğlum.


Belki sürekli poposunu sevmemize ve babasının öpmesine içerledi.

Erkek adam ne de olsa.

Aslında hep üzüldüğüm bir şeydi onun ters duruyor olması.
Veya uygun doğum şekli oluşundan dolayı en azından bir süre sonra baş aşağı pozisyonunu alması gerektiği.. Herkes başını kaldırıp güneşe bakarken..

Çiçekler, ağaçlar bile.. Benim oğlum neden poposuyla bakacaktı ki? Yazıktı ona. Çoook yazıktı.

Hem belki sesimi de iyi duyamıyordu oradan.

Ben böyle şeyler düşünürken, oğlum sesime geldi. Afacan kurbağa.

Döndü ve beni de döndürmeye başladı.

"Şşşşşşşşş"! Aloo" dedi mi kalkmak zorundayım.

Yatıyorsam kalkmak, ayaktaysam yatmak....


Belki ters durması gereken benimdir :)


6 yorum:

  1. :)
    Bebişin dönüşünü hissettin mi?
    Benimkisi eliyle ve ayağıyla, o güne kadar hiç olmadığı sekilde aynı anda ite-kaka, 1-2 gün kadar uğraşıp döndü:) Çok değişik bir şey:)

    YanıtlaSil
  2. Ne güzel anlatmışsın hamile duygularını ve durumlarını:) sen birde bunlara dişçi macersı ekle:)pek şık oluyor canım... ;) sevgiler...

    YanıtlaSil
  3. Tum hamileler uyku ve pozisyon degistirme dertlerinden bahsediyor bu aralar. Yarami destin Derya :)
    Benim oglan da her daim oynasta oldugu icin anlayamiyorum ben dondu mu donmedi mi diye. Ama hareketler genelde gobegimin ust tarafinda olduguna gore kafa asagida olmali diyorum.
    Yarasa duruslu hamileye bayildim hahahah!

    YanıtlaSil
  4. :)
    Hay allah,ben okurken bir tuhaf oluyorum yaw:)
    öpüyorum 2nizi de kocaman:)

    YanıtlaSil
  5. canım nerelerdesin, geliyorum gidiyorum yok bir gelişme?
    msnde de yoksun..
    sen böyle uzun kaybolma ortadan, merak ediyorum
    yok boyle şirin bir yarasa hamile :)
    mrl

    YanıtlaSil
  6. Mercan geri dönüş yaptı, bu durumda benim de ters durmama gerek kalmadı :)) zaten ayakta zor duruyorum

    sevgiler

    YanıtlaSil