Çalışan eleman olmadığımdan ve pazartesi sendromu yaşamadığımdan [kendi ajansımı açtım ya :)))] cuma neşesi de anlamsız kaçıyor ama olsun.
Cuma Mercan için haftanın son günü mesela. Yarın okuluna gitmeyecek, ve bütün gün "çöp ayabasııııııı" diye bob the builder isteyebilecek. Sonraaa... gezebilicez, oynayabilicez...O istememesine rağmen ben ona resim yaptırmaya çalışabileceğim! Ya bu çocuk bana çekmemiş, hiç resim yapmak istemiyor, sevmiyor.
Suluboya ile oynamayı ve renkleri karıştırmayı seviyor ama bu karışıklığı kağıda aktarmaktan kesinlikle zevk almıyor.
Sanatla ilgilenmeyecek. Orası kesin.
Benim çocuuum ünlü bir şef olacak, mutfakta şaheserler yaratacak ve kızlar onun mutfaktaki becerilerini izlerken kendilerinden
geçecekler :)) Boş zamanlarında da kepçe, vinç operatörlüğü falan yapacak sanırım :)) Veya otopark mafyası da olabilir...
Benim...
Kirpikleri göğe, gülüşü kalbime değen oğlum.
Geceleri kafamı yasladığım küçük bedenin,
güven veren,
ipek saçların serpildiği
omuz olacak
bir gün...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder