İnsan nedir şimdi bildim!

İlkokul 2. sınıftayım; benimle adaş bir kız var sınıfta sessiz sakin, pek bir yanlız hep.

Günlerden birgün (sebebini hatırlamıyorum gerçekten) o Derya ile yan yana oturmak durumunda kaldık. Sonra tenefüs zili çıktığında beraber bahçeye indik, 8 yaş kafasıyla neler dönüyordu kafamızda onu da hatırlamıyorum ama; daha önce neden birlikte vakit geçirmediğimize şaşırmış pek bir sıkı fıkı olmuştuk.

Sonra ertesi gün tekrar beraber takılmaya devam ettik. Bir tenefüste Derya bana kesinlikle fikrimin olmadığı bir konuda birşey söyledi. Söylediği şey hakkında fikrim olmadığı gibi, umurumda da değildi sanırım. Yani saçında bit olmadığı ve öğretmenin sık sık ikaz etmek zorunda kalmadığı çocuklardan biriyse pek tabi arkadaşlık edilebilirdi o zamanlar herkesle…

Derya bana dedi ki;

"Ben Alevi'yim, belki bilmek istersin"

Alevi'lik nedir, zıttı olan birşey mi, zıttı benimle çakışıyor mu, peki hangi konuda?.. gibi sorular hızlı hızlı kafamda dönenirken ağzımdan sadece "olabilir" yanıtının çıktığını anlıyorum.

*  *  *

Bugün Sivas Katliamı'nın 19. yılı.

Alevi değilim, öncesinde sünni idim, ama sünniliğinde dallanıp budaklandığını öğrenmemle bu işte bir karışıklık olduğunu anlamam bir olmuştu zaten.

Neyse… O gun, orada toplanan bu kalabalık güruhta, seneler önce bana alevi olduğunu 'itiraf' etmek zorunda hisseden Derya'nın ailesi ve alevilerin kabul edilemez olduklarını dikte eden öz hakiki mümin müslüman ailelerce yetiştirilen bireyler vardı. İnançsızlığı, inananlara saygısızlık olarak nitelendirenler vardı. 

Hani herkesin derdi kendine derler ya, herkesin dini kendine olsun o vakit.. Madem o kadar çok var, allahınız bir ortak yol bulamadı, kitapları update edemedi, kendi içinizde çözün olayınızı; herkesin dini kendine

Kendi hallerinde ibadet ettikleri sürece herkese sonsuz saygı duyabilirim mesela. Sonuçta kendine, çevrene ve seni içinde barındıran topluma zararın dokunmadığı, aksine yararın dokunduğu müddetçe ve başkalarının özel ilgi alanlarına müdahe etmediğin müddetçe sen benim bir insan, bende senin gibi bir insanım.

İşte orada, o otelde pisi pisine ölen 'insanlar'ın bugün anılamıyor, utanç dile getirilemiyor olmasının yanında; Türkiye'yi en zayıf 2. noktasından (1. dindir herzaman) yani futboldan vurarak göndem değiştirmek adilik değildir de nedir?

Söylemek istediğim çok fazla şey olmasına rağmen; çok şey anlatan başka birşeyle çenemi kapatıyorum.