Yeni sezon vitrinlerine bakınırken, işe gömlekle gelmeye alışmışken, dalda bembe-beyaz çiçekleri görmüşken lapa lapa yağan karı görmek kadar vurucu olan bir diğer şey hard diskimde yer kalmadığını gördüğüm andı.
Ha birde mutfakta kahvenin kalmadığını gördüğüm an! Tanrım o gün yoğunluktan kahve alamamıştı kimse ve ben bağımlılıar gibi titremeye tırnaklarımı yemeye başlamıştım. Demekki bağımlıymışım. Kahve bağlanılası şey yaaaa. 
Of ama hava ısınsın artık birazcık, güneş gözümüze girsin, güneş gözlüğü takalım, atkı-bere vs almak zorunda kalmayalım evden çıkarken. Sabah sabah! Çok sıcak değil, biraz sıcak olsun yeter. Yazı sevmem zaten, vıcık vıcık... Şimdi anneanneciğim olsaydı "dur daha bir cemre kaldı" falan derdi. İyide bu cemrelerden biri havaya biri toprağa düştü zaten. Suya düşünce mi duracak yağmur çamur kar..?
Yoruma yorum.....
Aslında bütün cemreler düşmüş yani he..? Kocakarı soğuğu, eşek öldüren ve birşey daha vardı. Ne bu ya senelerdir bıktım ben, küçükken de hatırlıyorum bir 23 nisanda deli gibi yağmur yağmış fırtına çıkmıştı, çiçek gibi döküldüğümüz bahçeden suda eriyen tuvalet kağıdı gibi kaçışmıştık. Çiçeklerimiz kağıttandı :)) Annecimde bir 19 mayıs töreninde kar yağdığını söylemişti.
Şahsiyetsiz ilkbahar!
insan hayatı her haliyle sevdiği zaman bitecek yağmur çamur kar :))
YanıtlaSilHavaya, suya ve toprağa düştü cemre. 6 martta düştü toprağa. Babannem son cemreden 8-10 gün sonra başlar kocakarı soğukları derdi. Bu günler için demişler kazma kürek yaktırır diye..
YanıtlaSil