Okulların açılmasından bize ne? mi ki ne?

Mini mini 1'ler okullu oldu, çalışkan 2'ler ve diğerleri ders başı yaptılar malum...

Yaklaşık 2-3 aydır, oğluma okul arıyorum. Kolej mi devlet mi diyorum, kolejlerin vaad ettikleri programlar ve eğitim planları "gel ha böle" diye çekerken kendi kendime "biz devlet okulunda büyüdük bi tarafımız da eksik değil, oğlum kolejli olunca başı göğe erer mi, bir çocuk 'almaya kapalı' ise yılda 20-30 bin lira sokuşturduğum kurumdaki insanlar ona ne verebilirdi?"
Çok düşünüyorum. Hala düşünüyorum... Aklım bir öyle diyor bir böyle. Devlet okullarının müfredatları (çevremden gözlemlediğim kadarıyla) her yıl farklılaşıyor ve bana kalırsa yine temeli değişmeden -yani ezbercilikten vazgeçirmeden- daha fazlasını verip 2 mislini almaya doğru gidiyor. O kadar ders kitabı + test kitapları var ki artık bizim devlet okullarımızında çoğunda öğrenciye ait dolapları var. Ama çoğu zaman oyundan yoksun, yegane sosyal aktivitenin halk oyunu, müzik derslerinin baş kahramanının flüt olduğu, ödevleri annelerin babaların itelemeleriyle ayıla bayıla yapan çocukların yuvarlandığı bir döngü. Elbette istisnalar vardır. Ancak bu istisnaları öğretmenler bizzat kendileri yapıyorlar. Kendi hayat güçleri ile. Ünvanlarına yakışır bir şekilde 'öğretme' başlığı altında; alinin topu atıp tutmasından ziyade alinin aslında top oynamayı sevmeyebileceği gerçeğini kabul eden, onlara o içinde bulundukları yaşın, karın boşluklarında yarattığı heyecana tepkime verebilen insanlarca...

Ama tabii onlarda bir yere kadar. Öğrencilerin sosyo ekonomik durumları, okulun bütçeleri vs. gibi sebeplerle eminim yeni tayin olmuş bir öğretmen 10 yıla kalmadan tüm hayallerini bir günlüğe not ederken buluyordur kendini..


Yapacak birşey yok tabi malesef.

Bunun yanında kolejlerde gerçekten büyülü programlar var ve iyi düşünülmüş etkinlikler. Çocukların ilgi alanları ve yeteneklerine göre takip ve teşvikler..

Gel gelelim...

Yılda 30bin?

Neden?

Veya daha açık bir deyişle, 'neden paralı eğitim'?

Devlet tarafından 'garanti' edilen temel eğitim ve öğrenimi neden gönül rahatlığı ile tercih edemiyoruz, neden endişeleniyorum?

O devlet tarafından garanti edilen temel eğitim ve öğrenim neden kafi gelmemektedir de öğrenciler haricen para vererek haftasonlarının içine edecek 2 saatlik dilim zarfında inek gibi oturup test cevaplamak zorundadır? Hatta bre deyyus veliler çocuklarını o etüd programlarına kayıt ettirmezler ise öğretmenlerince damgalanıp arkadaşları arasında dışlanmaya mecbur bırakılırlar?

Binbir zahmetle yoluklanan katkı paylarıyla tertiplenen laboratuvarlara ders saatleri dışında adımlarını atamaz çocuklar ve hatta malzemeleri de çocuklara elletmemeye gayret ettiklerini düşünüyorum.

Kitapları devlet dağıtır ama.. ! huuw yehuu..

Ama...

Öğretmen gazı verir alttan... "şu kitabın testleri sbs'de çıkacak", "ben sınavlarda şu kitaptan yola çıkarak sorularımı hazırlıyorum".. vs. nolur bir sürü kitap alınır. Peki bu neden ya?

Burada kabahatli öğretmen de değil ki. Sistem. İnanıyorum ki okul yönetimleri onları bu şekilde yanlış yönlendirmelere itiyor. Çünkü anlaşmalı oldukları yayınevi ve kitapçılar var..! Neden? "2 kuruş 2 kuruştur"..

O 2 kuruşu yediğinden giydiğinden esirgeyip çocuğu için kenara koyan ayrı, 2bin lira servis parası veren veli ayrı.

Lanet olsun ya

Neden eşit eğitim yok?

Çocuklarımız iyi yetişsin, varsa potansiyeli açığa çıksın, ve varsa potansiyeli 'vatana millete hayırlı' evlat olsun diye, bir görüşü olsun, idealleri olsun, bir yolu olsun ve yürüsün diye; pek tabii olacağı gibi onlar için daima en iyisini isteyecekken neden; zor ve zor olduğu kadar imkanlar veya imkansızlıklar yüzünden kısıtlanmış tercihlerle çıkmaza düşüyoruz?

Oğlumun kolejli bir tiki olmasını, babasının parasıyla kafasına hiç kaçarı yokçasına birşeyler sokulmasını istemiyorum. Oğlumun bir devlet okulunda, kasılmadan, gerilmeden, bir başka komşunun çocuğunu 'öteki'leştirmeyi öğrenmeden, asgari düzeyde eşit denilebilecek bir öğrenim görmesini istiyorum. Dersi 'ders' saatinde öğrensin, abidik gubidik etüdlerle yüz göz olmasın, olacaksa da bunu kendi inekliğinden isteyebilsin istiyorum.

Eşitlik istiyorum.

Etten, kandan, tüyden varlıklarız. Hayat gayemiz düzgün yaşamak olmalı ya! Egolarımızdan, gereksiz ihtiyaçlar üretmemizden herşeyden bıktım.

İşte 3-4 aydır bunları düşünüyorum. Sağdan düşünüp "ne yapalım gereği buysa yapacağız" diyor soldan düşünüp sisteme küfürü basıyorum.

Bu yazıyı da yaklaşık 1 ay önce yazmaya başlamıştım, ama birileri birilerini düdüklesin diye kampanya afişleri düzenlemekten fırsatım olmadı.

Yazdım işte.

Ve ayrıca malesef kara kara düşünüyorum.

Mercan 3 yaşında, kreş maceramız göz açıp kapayıncaya kadar geçecek. O kadar kafa patlatılası birşey ki bu, işte 2 sene zaman verdim kendime...

Bizler çoğu kez insan hakları üzerine konuşuyoruz.Ama aynı zamanda insanların hakları üzerine de konuşmalıyız.Diğerleri lüks otomobillere binebilsin diye neden bazı insanlar çıplak ayaklarıyla yürümek zorunda? Diğerleri 70 yıl yaşasın diye neden bazı insanlar 35 yıl yaşamak zorunda?Diğerleri müthiş derecede zengin olsun diye neden bazıları berbat bir şekilde yoksul olmak zorunda?Ben, bir parça ekmeğe bile sahip olamayan dünya çocuklarının adına konuşuyorum.
"FİDEL CASTRO"