Firmamıza destek olun!!!

Cumartesi günü Mercan'ın anaokulunun yılsonu gösterisi vardı. Mercan'ın daha önce (önceki anaokulunda iken) 3 yıl sonu gösterisini izledim, en kötüsü buydu. Ve bu gösteriden sonra birşeyler daha öğrendim.

Ruhsuz, suratsız (ki o ruhsuzla önümüzdeki dönem mecburen yüzgöz olacağım) ve son derece sevimsiz; kağıttan okumalı bir sunumla başladı gösteri. Sakil bir sahne/çocuk/ses düzensizliği, kötü gösteri seçimleriyle devam etti.

Benim anladığım; yıl boyunca oraya verdiğimiz paraların hakkını, kusursuz iyi planlanmış bir sunumla velilere "huuuuw" dedirtmekti. Daha önce bir anaokulu yılsonu gösterisi izlememiş kişiler de huww demiştir neticede.

Ama yapılan tamamen çocukların emeklerine, aylardır süren çalışmalarına ve o günkü tarifi imkansız heyecanlarına hakaretti! Tek kelimeyle hakaret!

Sonuçta kimse 3-6 yaş aralığındaki çocuklardan kusursuz bir şov beklemez, bekleyemez. Beklememelide… Onlar yarı utangaç, yarı heyecanlı ürkek halleriyle mırıldanırca şarkılarını söyleselerde, müziğin sesini kısma komutu verip rejiye, çocuklara mikrofon uzatmayı akıl etmeyen öğretmen samimiyetsizdir. 

Ne yani, "aylardır çalıştırıyorum şekerim, yine de beceremiyorlar" diye düşünüp utanıyormusun öğrencilerinden?

Gösteri boyunca çocukların sesini bastıran hatta o sahnedeki güzelliklerini gölgeyecek çirkinlikte bir müzik dinledik.

Sosyopat ketum sunucu öğretmen aralarda çıkıp sıradaki gösteriyi sunacağı anlarda, bir okul öncesi eğitim kurumu öğretmeni olduğunu unutup tüsiad'cı yengeye dönüştü ve mani gibi çiçek, vazo, toprak, ateş anahtar kelimeleri geçen şeyler mırındandı durdu. Bir kaşı da havada hep!! Döver ha..

Çocuklara has kararsız ve ürkek hareketleri utanırcasına izlediler onlar sahnede şov yaparken.

Sonra bir an geldi ve o an işte "üstüme ölü toprağı attılar sanki" durumunu yaşadım, kanım dondu.

İki çocuk elinde ney, bir çocuk çenesinde pamuktan sakal ve sarığıyla geldi. Sonra beyaz cübbeli başka çocuklar. 

Come, come again.. whatever you are... diye devam eden bir Mevlana'dan inciler seçkisi izledik.

Dinsiz imansız oluşum Mevlana'ya karşı antipatik bir yaklaşımım olduğunu akla getirmesin zaten ilgisi yok, sonuçta kafire de gel demiş :) Lakin 6 yaşındaki çocuklara yakışmadı be apla! Anladık ingilizce öğretmenisin, bunu kullanmak istiyorsun. Mevlana'yı seviyorsun.. Ama çocuklarla ne ilgisi var? Mıymıy bir fon müziğiyle (ben severim, çocuklarla sevmedim).. Resmen kanım dondu. Bu nasıl bir müsamere? Zaten alkış kıyamet koltukların en ön sırasından çıktı. Ufak çapta bir aile kurumu olduğu kayın kaynata kendilerinden geçtiler.

Sonrasında yine çok ama çok tuhaf bir kep töreni izledik. Sosyopat ketum sunucu öğretmen, çocukların keplerinin püsküllerini tutup sola atmaları için çok tuhaf, duygusuz ve asker edasıyla komutlar verdi. Gerçekten anaokulu değil de, bir yüksek okul, bir büyücülük okulu mu desem, gizli bir tarikata ait özel bir okul mu desem, gizemli bir resmiyette geçti. Hogwarts?

Ben henüz bunu sindirememişken; öğretmenler birbirlerine, okul aile birliğinden velilere, eşlerine dostlarına akrabalarına (evet) çiçek verip teşekkürleştiler. Sonra okulun kurucusunun babası (paranın babası aynı zamanda) olan adam çıktı ve bombayı patlattı.

Konuştu konuştu konuştu…

....Yani bizi daha çok insanlara tavsiye edin, firmamıza destek olun....."

oha dedik, Mercan'ı aldık çıktık.

Şimdi birde bu gösteriye ait fotoğraf ve videoları tahmin edemediğim bir rakama kaskallayacaklar. Yüzünde güller açan okul müdiresinin bile bir çay kaşığı karizması kalmadı gözümde. Daha da ne kimseye tavsiye ederim, ne de överim.

Ha, Mercan okulda mutlu mu? ona bakarım.... O mutlu ve huzurlu olduğu sürece, herşeyi, herkesi ve her türlü kaypaklığı idare edebilirim gerçekten..

* * * * *

Mercan 2013-2014 öğretim yılında ilkokula başlayacağı için onu bu anaokulundan da alıp tekrar bir değişiklik yapmayacağım hayatında (buraya bu yıl geçmişti, diğer kreşe de başka bir sebepten uyuz olmuştum çünkü. ve enteresan bir şekilde burayla ilk konuşmamızda önceki kreşe gönül rahatlığıyla bok atmışlardı. onlar meb'e bağlı değil, sosyal hizmetlere bağlı diye.. Belli!).

M.e.b.'e bağlı olan böyle despot, iki yüzlü ve okulu ticarethane olarak görürken, sosyal hizmetlere bağlı kurumlar daha sosyal oluyormuş bunu anladım. Bildiğin sosyallerdi evet. Her yılsonu gösterisinde çocukların her birinin o ürkek sesi duyulsun diye özellikle müziğin sesini kıstıran ve mikrofon elinde sahnede patinaj çekerek çocukların bir bir ağzına tutan ve seslerini duyuran bir öğretmenleri vardı. Çocukların hatalarını veya şaşkınlıklarını onların alnından öperek unutturuverirdi..Gösteri aralarında sahne arkasında içi içine sığmayan çocukları sahneye alıp elinde mikrofon onunla sohbet eden, veya söylemek istediği birşey varsa buna imkan tanıyan bir sunucu vardı. O kadar güler eğlenirdik ki o müsamerelerde..?

Vardı da vardı işte… Oradan Mercan'ı aldığımda çok üzülüp ağladılar, ben tınmadım.

Buradan Mercan'ı alsam arkadaşlarından ayrıldığı için sadece Mercan ağlayabilir belki… 

Sonuçta burası bir 'firma' olduğu için, biri geliiiir, biri gider.

Sen paradan haber ver??